سفارش تبلیغ
صبا ویژن

گل ماه

“این ترک نیست به رخساره‌ی ما”،

آینه گفت.

- “چین پیری‌ است…”

تو گفتی

“… که به سیمای شماست!”

بغض او پر شد و در چشم زلالش ترکید:

- “از غم تست شیاری که به پیشانی‌ِ ماست!”

روی برگرداندی و اندوه تو بر گونه چکید

چشم گریان تو بر چهره‌ی دیوار افتاد

پاره سنگی چو دل از سینه‌ی او بیرون جست

پیش پای تو فروآمد و از کار افتاد.

-” آه دیوار…”

تو گفتی

“چه شد آن سایه‌ی من…

… که شبی ماه به رخسار تو رقصانیدش؟”

-” نیست افسوس!”

سر از شرم به پایین انداخت،

خنده‌ی بی‌سبب ماه نخندانیدش…

روی گرداندی و، تصویر تو در آب نشست:

-” برکه جان! کیست؟”

تو پرسیدی و او هیچ نگفت.

-” می‌شناسی تو مرا؟”

باز تو پرسیدی و، ماه…

… رفت و ابر آمد و تصویر ترا پاک نهفت!

 

اشک گرم تو فرود آمد و بر گونه چکید

اشک گرمی که در او شادی و غم پنهان بود

“آب” و “آیینه” و “دیوار” ترا می‌جستند

دل من نیز به سودای تو سرگردان بود

 

همه را دیدی و نام منت از خاطر رفت

همه را خواندی و تصویر من از دل راندی

پاریا بودم و چون سوختم از آتش قهر

مشت خاکسترم از خشم بر آب افشاندی

چون گل ماه که پرپر کندش پنجه‌ی موج

غنچه‌ی یاد تو پرپر شد و بر خاک نشست

دل من، آینه‌ای بود و پر از نقش تو بود

دیگر آن آینه کز نقش تو پر بود، شکست!

 

نادر نادرپور



[ سه شنبه 90/3/31 ] [ 1:0 عصر ] [ ن ر گ س ] نظر

...

تموم شد؟!!!!

 



[ دوشنبه 90/3/23 ] [ 11:16 صبح ] [ ن ر گ س ] نظر

خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا



[ پنج شنبه 90/3/12 ] [ 6:39 عصر ] [ ن ر گ س ] نظر

بعد از آن...

از سخن‌چینان شنیدم آشنایت نیستم

خاطراتت را بیاور تا بگویم کیستم

 

سیلی هم صحبتی از موج خوردن سخت نیست

صخره‌ام، هرقدر بی‌مهری کنی می‌ایستم

 

تا نگویی اشک‌های شمع از کم‌طاقتی‌ست

در خودم آتش به پا کردم ولی نگریستم

 

چون شکست آیینه حیرت صد برابر می‌شود

بی‌سبب خود را شکستم تا ببینم چیستم

 

زندگی در برزخ وصل و جدایی ساده نیست

کاش قدری پیش از این، یا بعد از آن می‌زیستم

 

 

فاضل نظری 

 

 



[ دوشنبه 90/3/2 ] [ 4:29 عصر ] [ ن ر گ س ] نظر

::